Waar is dat feestje? Dahl is dat feestje!

14 oktober 2016

Bij een verjaardag hoort een feest. En zeker als je geestelijke vader honderd zou geworden zijn. Daarom tekenden ze allemaal present. De Oempa-Loempa’s zorgden voor de muzikale omlijsting. Mathilda danste met Sjakie. Willie Wonka verdronk zowat in de ogen van Juffrouw Engel. En de GVR … die kreeg de verrassing van zijn leven.

Voorwoord

Meneer Hoppe nam als eerste het woord. Beetje bedeesd in het begin, maar dat ging al snel over. Iedereen luisterde aandachtig naar zijn abc van hún Roald. Hoe die eerst begon met volwassenenverhalen – ja, zelfs voor Playboy. En hoe dat sowieso al vreemd was voor een man met dyslexie. Waarna hij pas écht succes kreeg met zijn wereldberoemde kinderboeken.

Schoon volk

Toen focusten de spotlights op Johnny Depp en Steven Spielberg. Zij prezen Dahl om zijn meesterlijke verhaallijnen. Spielberg: “Trouwens … de eerste filmgigant die dat lang voor ons ontdekte, was Alfred Hitchcock. Want hij verfilmde een van de zestig kortverhalen die Dahl met een fikse snuif zwarte humor afkruidde: Man from the South.”

Opschudding

Plots sprongen De Heksen op het podium. Die riepen dat Dahl nooit echt van kinderen heeft gehouden. “Wie laat ze zomaar veranderen in een gigabosbes? Wie laat ze opzuigen door een monsterpijplijn?” Maar dat varkentje kwam Meneer Vos wel een keer wassen. Met een paar listige opmerkingen en verhelderende Dahl-wijsheden zette hij de dames buitenspel.

Plotwending

Huppeldepup zorgde ervoor dat de hele zaal eerbiedig stil werd. Hij vroeg - en kreeg - respect voor de manier waarop Roald Dahl omging met de tragedies in zijn leven. Toen hij drie was, stierven zijn zus en vader binnen dezelfde maand. Later liep zijn zoontje hersenschade op na een ongeval. En zijn dochter Olivia overleed op haar zevende. Sterk hoe hij al die tristessedroeg. En misschien meteen de verklaring van zijn eigen woordenschat, waarmee hij wat 'onzegbaar' is toch bespreekbaar maakte.

Reuzenclimax

Na dat ingetogen moment was het tijd voor dé verrassing van de avond. De GVR beleefde het mooiste moment in jaren. Ze nodigden hem uit op het podium waar hij onder opzwepend tromgeroffel oog in oog kwam te staan met … de GVT, de Gevatte Vindingrijke Taalvirtuoos. Een verre neef die jaren geleden was geëmigreerd: “In Heusden-Zolder vond ik mijn droomstek. Een oude mijnsite waar alles reuzegroot is. Vroeger haalden ze steenkool naar boven. Maar met mijn nieuwe vrienden ontgin ik nu massa’s taalvondsten. Een échte goudmijn!” De reuzen vielen elkaar in de armen en pinkten een traan ter grootte van een dubbeldekker weg.

Het is nog laat geworden. Maar intussen is de GVT weer thuis geraakt. Kom hem gerust een bezoekje brengen. En haal samen met hem uw mooiste Dahl-herinneringen op. Zelfs zónder gouden toegangskaart bent u hartelijk welkom!