Ding-e-ling-dong … Eurosong

6 mei 2014

Begin mei … dan klettert de kitsch als vanouds uit je televisie. Yep, dit moet het Eurosongfestival zijn. Verguisd door de een, vereerd door de ander. Een gratis staalkaart van de beste camp uit heel Europa. En dat Europa is intussen véél groter dan vroeger. Gelukkig maar. Want vooral in het oosten blijven ze verknocht aan het volksfeest van de (wan)smaak. Mét originele inzendingen die de zaak pittig kruiden. Allez, hoppa! Vanaf vanavond punten tellen met een beetje chips en een glaasje wijn. Shali-la-li-la.

**No comprendo!**

Tot 1999 exporteerde elke deelnemer een chanson in de officiële landstaal. Ga daar maar eens aan staan. Nederlands? Dan bereikt je boodschap maar een fractie van het doelpubliek. De rest kan hoogstens onder de indruk komen van de harmonische samenhang. Dat is wel wat anders met het Frans of Duits. Maar zeker met het Engels – dé universele liedtekstentaal. Misschien heeft de intensere interesse vanuit het voormalige Oostblok de taalgrenzen helpen opengooien. Want nu mag iedereen kiezen in welke taal ie zingt.

Gek, gekker, gekst

Geef toe, om mee te zingen bekt een Engelse tekst iets gemakkelijker dan eentje in het Roemeens. Dankzij het eenvoudige taalcompromis verstaan we elkaar opnieuw. Eigenlijk gaat die taalvrijheid verder terug dan 1999. In de jaren ’70 was er al eens vrijheid, blijheid op taalvlak. Tja, en dan heb je er altijd die de grenzen van hun mogelijkheden aftasten. Onderzoekers van dienst? De Noren: de Bendik Singers ontkurkten in hun It’s just a game een bubbelende magnumfles taalvariëteit. Engels, Frans, Spaans, Italiaans, Nederlands, Duits, Iers, Servo-Kroatisch, Hebreeuws, Fins, Zweeds en … Noors. Hoeveel Europeser kun je gaan? En toch. In 2003 overtroffen ze zichzelf met een lied in het … Swahili.

Show of statement?

Peuter het laagje kitsch van de podiumacts en je krijgt regelmatig een statement om ‘u’ tegen te zeggen. Lordi plaatste ooit vraagtekens stelde ooit bij het Eurosongfestivalformat op zich in vraag. Terwijl Dana International vooral de eigen Israëlische goegemeente tot morele turnoefeningen verplichtte: een travestiet die met de eerste plaats thuiskomt. Ongezien! Maar tegelijk een miraculeuze emancipatieboost. Benieuwd of baardvrouw Conchita Wurst dit jaar iets vergelijkbaars klaarspeelt voor Oostenrijk.

Scoren? Geen Nederlands!

De eer is gered: Sandra Kim zong zich in 1986 recht de geschiedenisboeken in door België voorlopig voor de enige keer bovenaan het klassement te posteren. Amper 13 jaar was ze. De minimumleeftijd is sindsdien opgetrokken naar 16 jaar. Sandra blijft dus voor eeuwig de jongste winnares ooit. En dat met een lied in het … Frans. Analyseer de resultaten van 56 Belgische deelnames en je ontdekt zowaar een taaltrend. Als we al eens veel punten verzamelen, is het telkens met een Franse tekst. Of eentje in een verzonnen taal, zoals het Sanomi van Urban Trad. Dit jaar stuurt de Nederlandstalige VRT een Franstalige kandidaat met een Engels nummer: we hebben nu al gewonnen!