De Sint is … totally amazing!

5 december 2013

Hoor wie klopt daar, kinderen? Yep, het is de man met de knecht – of nee – de zeker niet-racistisch geïnspireerde helper met een donkere huidskleur die hij zou hebben verkregen door het roet in de schoorstenen waarlangs hij in de huizen neerdaalt. Waar gaat het naartoe met deze wereld? In plaats van de schoorsteen eens wat enthousiaster te laten reinigen. Dan is het probleem meteen van de baan. Want voor de rest is de Sint tegenwoordig meer mee met zijn tijd dan de gemiddelde Astrid Bryan.

Sint als straffer

Tijden veranderen, normen en waarden volgen. Vroeger bibberde u een eind weg als de naam van Zwarte Piet viel. Zijn roe was meteen de stok achter de deur in het opvoedkundige model van uw ouders. O wee, de stoute kinderen! Die kregen er eerst van langs met de bundel twijgen en daarna verdwenen ze in de zak van Sinterklaas. Het was een goedheilig man. Omringd door een gevolg waarvan u schrik had. En soms is dat nog altijd het geval.

Nieuwe aanpak

Opvoedingsgoeroes ontketenden in de jaren zeventig een revolutie: schrik en terreur pasten niet meer in de moderne visie. Dat verplichtte de Sint om zijn businessplan navenant bij te sturen. Hij verzachtte zijn toon. En niemand die intussen nog schrik heeft van zijn helpers. De Sint voerde begin deze eeuw een ultieme imagocampagne mét de hulp van onder andere de eminente professor Herman van den Uytleg. Gesteund door slimme initiatieven van voormalige staatsinstellingen die nu ook een frisse wind door hun gelederen voelen waaien. En dus voldoende creativiteit toelaten om zelf mee te genieten van de sintmanie.

Verenigde Naties

Perfect uitgewerkt, dat charmeoffensief. Dan zou u toch denken dat de goedheilig man daarmee uit zwaar weer blijft? Met een stralende toekomst van nog enkele honderden jaren in het vooruitzicht? Tarara … want daar is de vertegenwoordiger van de Verenigde Naties. Zwarte Piet belichaamt de racistische kijk van een koloniale overheerser. “Een denkbeeld dat niet meer van deze tijd is.” Gevolg? Creatieve oplossingen om de huidskleurkwestie uit de weg te gaan. Tja … na de zwart-wittelevisie kwamen de kleurenvarianten. Nu is er dus ook de kleurenpiet.

La Befana

Brave kinderen mogen overal op de gulheid van de Sint rekenen. Maar voor de stouteriken heeft Sinterklaas ‘per land’ zijn angstaanjagende helper. In Wallonië en Frankrijk heet die Père Fouettard. Duitstalige kinderen vrezen de represailles van Knecht Ruprecht. En in Zwitserland boezemt Schmutzli ontzag in. Of wat gezegd van La Befana, de Italiaanse variant van de Sint, die rond 6 januari de kinderen verblijdt met cadeautjes. Maar hen meteen ook de stuipen op het lijf jaagt. La Befana is een kranig vrouwtje op een bezemsteel, met roet bedekt bovendien. Zou de Verenigde Naties daar niet eens gaan aankloppen? ;-)